http://www.law.kuleuven.ac.be/jura/37n3/lambrecht.htmCitaat:
2.5. De bescherming bij de verwerking van medische persoonsgegevens
Als medische gegevens noemt de W.V.P. 'Alle persoonsgegevens waaruit informatie kan worden afgeleid omtrent de vroegere, huidige of toekomstige fysieke of psychische gezondheidstoestand, met uitzondering van de louter administratieve of boekhoudkundige gegevens betreffende de geneeskundige behandeling of verzorging.' (83)
Opdat een verwerking van medische persoonsgegevens toelaatbaar zou zijn is vereist dat zij gebeurt onder toezicht van een beoefenaar van de geneeskunst. Hiertoe worden naast artsen, ook de tandartsen, de apothekers en de vroedvrouwen gerekend. (84) De wet vereist niet dat het toezicht gebeurt door de behandelende geneesheer.
De W.V.P. voorziet in drie bijzondere waarborgen bij de verwerking van medische persoonsgegevens:
Een eerste waarborg is dat de personen die betrokken zijn bij de verwerking van medische persoonsgegevens of die er toegang toe hebben, bij name moeten aangewezen worden door de persoon die verantwoordelijk is voor het bestand. (85) Met 'persoon die verantwoordelijk is voor het bestand' wordt hier niet de houder bedoeld, maar wel de beoefenaar van de geneeskunst onder wiens verantwoordelijkheid de verwerking gebeurt. (86)
Een tweede bijzondere waarborg is het verbod van mededeling van de medische persoonsgegevens aan derden. (87) Op dit verbod bestaan echter heel wat uitzonderingen, waardoor de regeling in de praktijk niet te handhaven is. (88)
Ten derde dient nog vermeld te worden dat art. 8 van de W.V.P. voorziet in bijzondere beschermingsmaatregelen ten aanzien van geesteszieken.
Van zodra de verwerking van medische persoonsgegevens gebeurt onder toezicht en op de verantwoordelijkheid van een geneesheer, vervalt de plicht om de toestemming van de betrokkene te vragen voor de verwerking. De ratio hiervoor ligt in de deontologische verplichtingen die rusten op elke beoefenaar van de geneeskunst. Bovendien is voor de toelaatbaarheid van de verwerking niet vereist dat de verwerking geschiedt met het oog op een medische behandeling. Ik stel mij de vraag in hoeverre de verzekeringssector van deze bepaling misbruik kan maken. Een drempel wordt gevormd door de wet op de verzekeringen die bepaalt dat verzekeringsmaatschappijen met betrekking tot levensverzekeringen geen genetische gegevens mogen opvragen of gebruiken, maar wat met bijvoorbeeld hospitalisatieverzekeringen ? Bovendien is niet duidelijk of en welke medische persoonsgegevens wel onder de noemer genetische gegevens kunnen gebracht worden. Een belangrijke opmerking tenslotte, is dat de W.V.P. het verwerken van medische persoonsgegevens in beginsel toelaat, terwijl in het Europees recht de ontwikkeling juist gaat naar het in beginsel verbieden van een dergelijke verwerking met de mogelijkheid van afwijkende bepalingen. (89) Wanneer de verwerking in beginsel verboden zou zijn, dan zou elke afwijking van dit verbod strikt geïnterpreteerd dienen te worden. De W.V.P. is hier dan ook veel lakser.
wat dit nu jusit wil zeggen, dat weet ik ook niet (heb niet de moeite gedaan om alles grondig door te nemen)